Pouco a pouco vamos aprendendo un pouquiño mais das vacas...non deixa de sorprenderme canto saben os nosos alumn@s, son como pequenas esponxiñas que todo o absorben...non perdades detalle...Decidimos facer un cadro para que a nosa vaca Marela se sinta como si estivese na súa casiña.
Decidimos aprender unha canción para dedicarlla a nosa Vaca Marela. Como non podía ser doutro xeito, contamos coa axuda dunha maestra extraordinaria...espero que disfrutedes escoitandoa, tanto como o fixeron os vosos cativ@s. Facede click na imaxe da profe Mariló e veredes que sorpresa tan agradable..
Para os cativos, cativas e familias que quedaran con mais ganas de baile, aquí vos deixo outra versión da nosa canción "Eu teño unha vaca Marela". Picade na vaca bailarina para escoitar a canción.
Eu
teño unha vaca marela
que é o demo a condenada,
presume de
vaca moderna
e non quere traballar.
(bis)
Ela canta, con
acento
de mulata brasileira,
hai que vela, como move,
as
cadeiras ao andar.
(bis)
Puxo a permanente no rabo
e deulle
esmalte aos cornos,
ela dí que quere mercar
unhas medias de
cristal.
(bis)
Ela canta, con acento
de mulata
brasileira,
hai que vela, como move,
as cadeiras ao
andar.
(bis)
Nin dá leite nin dá nada
dá patadas á
canada,
a herba xa non lle vai
quere palla integral.
(bis)
Ela
canta, con acento
de mulata brasileira,
hai que vela, como
move,
as cadeiras ao andar.
(bis)
Sin dudalo as familias tamén están a colaborar na posta en marcha do proxecto, acercando ao colexio a través dos seus pequen@s: contos, fotografías, puzzles, máscaras...que teñen que ver coas vaquiñas. Ahí vai unha foto do recuncho das vaquiñas presidido polas vacas Paca e María, onde o tema principal non podía ser outro que as vaquiñas.
Que non se me esqueza, as profes Mariló e María de relixión tamén nos achegaron algúns agasallos.
read more